آرزوهای مامان نسیم

سلام پسر نازنینم ، فرشته آسمونیم آروین جوووووووووووونم همه عشق و  امید و آرزوی مامانی و بابایی  .  یه مدتیه که دیر به دیر برات مطلب می نویسم . از این بابت کمی شرمنده ام  علتش هم اینه که مامان جونی یه مقدارسرش شلوغ شده .

می دونی گلم  ، مامان نسیم و بابا رضا بزرگترین و قشنگ ترین  و بهترین  آرزوشون این بود که یه بچه ناز نازی ، کپل و خوشمل ،  خوش اخلاق و مهربون ، آقا و  متین، جذاب و چشم نواز عین عین عین  تو داشته باشند که خدای مهربون آرزوشونو برآورده کرد و توی نازنین  و دوست داشتنی و البته خوش تیپ  رو بهشون هدیه کرد  .

وقتی به گذشته فکر می کنم می بینم آخه تو چقدر محبوب و صبور و مهربونی .

همیشه خنده رو خوش اخلاقی . به یاد ندارم بیخودی گریه کنی لج کنی    بزنم به تخته جیغ  وداد کشیدن های بنفش  و  لج و لج بازی کردنو .... که اصلا بلد نیستی .

با اینکه هنوز یک سال و 4 ماهته ولی  خیلی چیزها یادگرفتی و به خوبی خیلیییییییییی از کلمه هارو ادا می کنی   اینقدر فهمیده و آقایی  که  لازم نیست یه حرف و چند بار برات توضیح بدم  .

 آدم مثل توبچه بزرگ کنه هزارتا ،  این حرف  و  بارها و بارها از اطرافیان و دوست و آشنا ها شنیدم .

ایشالله خدا تو رو برامون نگهداره و همیشه حافظت باشه  و بزرگ هم شدی همینجور صفات خوبتو حفظ کنی .

دومین آرزوی  قشنگ مامانی این بود که مدرس دانشگاه بشه ،  انگار تدریس کردن  یه جوری تو خونشه و ارثیه  ،   مامانه مامان نسیم

( مامان فاطی ) هم معلم بوده  ،  اونهم چه معلمی  سالیان سال معلم نمونه استان بودند ،  خاله تبسم  که نمی دونی چه شاهکاریه ، هر سال تو جشنواره یه امتیازی می گیره و جزء  دبیرهای پژوهشگر و مولف کتب درسی رایانه است .

خاله مژده هم که تواین چند سال حسابی گل کاشته . البته مامانی هم قبل از اینکه بره هندوستان یه چند سالی معلم بوده و همون سال اول تو جشنواره تدریس برتر منطقه رتبه آورده بود ولی حالا که مدرکشو ارتقاء داده تو دانشگاه مشغول تدریس شده و از این بابت نمی دووووووووووووووونی چقدر   ذوق زده و خوشحاله . اصلا تو پوست خودش نمی گنجه . وقتی چند روز پیش کارت استادیشو تحویل گرفت نمی دونی که چه حالی داشت انگار تو ابرها سیر می کرد  وای چه لحظات شیرین و به یادماندنیه .  

دعا می کنم ، از ته دل دعا  می کنم  که همه به آرزوهای قشنگشون برسند .

گل پسر قند عسلم آروین جونم ، رو این حساب یه مقدار دیر به دیر برات مطلب می گذارم که امید وارم  مثل همیشه مامانی رو درک کنی .

روزهایی که کلاس دارم  پیش مامان فاطی مهربون خوش می گذرونی انگاری تو هم مثل من  برای لحظه دیدار  ثانیه شماری میکنی ، وقتی صدای باز شدن  درب آسانسور و می شنوی  اون لحظه است که دقیقا پشت دری و مدام و یه ریز تا باز شدن در  با لحن شیرین و لوس لوسی می گی مااااااااااااااامااااااااااااااااااان و  وقتی در و باز می کنم خودتو پرت میکنی تو بغلم و یه جوری بوس می کنی انگار داری  میلیسی منو . 

 من  هم تو  رو از سر تا پا غرق بوسه می کنم و سفت سفت بغلت میکنم  .دوست دارم عزیزم  دوست دارم همه زندگیم . دوست دارم عشقم  ایشالله بتونیم من و بابا جون مهربون همه خواسته های به جا و معقول شما رو مهیا کنیم  و شما هم پله های ترقی رو یکی یکی پشت سر بگذاری و  همیشه و همه جا  بدرخشی و به وجودت افتخار کنیم .